Καλημέρα!,
μέσα στο γκρίζο που μας περιβάλλει.. εμείς- όλοι μας
έχουμε χρέος να βάλουμε χρώμα και ήχους στη ζωή μας
να ονειρευόμαστε ότι καλύτερο μπορούμε και να πράττουμε ανάλογα!
Όλα τα παιδιά είναι δικά μας!
Είναι το αύριο και δεν έχουμε δικαίωμα να τους στερήσουμε....
Αν εμείς δώσουμε κίνητρο αυτά ξέρουν ....
Ξεκινάω λοιπόν με ένα τραγούδι
...Μες του αιγαίου- αιγαίου τα νερά..
Με το όνειρο μου ένα σπίτι μπροστά στη θάλασσα!
Συντροφιά με τον άνθρωπο μου και όλους εσάς!... το αποτέλεσμα ένα σαντούρι στο παλιό συρτάρι και φυλαγμένη μέσα σε αυτό μία ΚΑΡΔΙΑ!
Ας δούμε όμως πως έγινε...
... τα πηχάκια μας και οι καβαλάρηδες
κόπηκαν και λιμαρίστηκαν ώστε να είναι έτοιμα να μπουν στο ξύλο....
... κάποια από τα εργαλεία μας....
...οι χορδές...
και η ζωγραφική μου!, γιατί ήθελα να του δώσω χρώμα...
...και η συναρμολόγηση του...
...το άδειο συρτάρι...
...το σαντούρι βρήκε τη θέση του!...
...και η τελική του μορφή...
Σε ευχαριστώ Ρένα, που μου έδωσες ένα κίνητρο- καλή επιτυχία!
Το συρτάρι πεταμένο στο δρόμο...
Το σαντούρι φτιαγμένο από τον άντρα μου, με τις οδηγίες
από το βιβλίο "Αυτοσχέδια μουσικά όργανα", Τσαφταρίδης Νικόλας
Η ζωγραφική (χαχα) από εμένα!
τη κοπελα την ειδα σε τριπτυχο πινακα και τη μετεφερα σε κεραμιδι ειναι ζωγραφισμενο με ακρυλικα χρωμματα και το καπελο το σχεδιασα σε λευκο χαρτι το εβαψα και το εκανα ντεκουπαζ...Να εχετε ενα πολυ ωραιο βραδυ!
Γεια σας..... το έχω ξαναπει!
ζωγραφος δεν ειμαι αλλα μου αρεσει να παιζω με τα χρωματα και οτι μου αρεσει του δινω και καταλαβαινει .... ετσι λοιπον εσωσα αυτα τα δυο καυσοξυλα απο τη φωτια [αληθεια.... τα εσωσα η τα σκοτωσα?]
τα λαθη μου πολλα αλλα εγω τα αγαπω και ετσι αποφασισα να τα στειλω στο δημιουργικο διαγωνισμο του Ιανουαριου της A PINK DREAMER !